W sobotę 16 marca odbyliśmy za pomocą zdjęć i opowieści Małgorzaty Kotwicy ,,wycieczkę” do Umbrii – do Perugii i Asyżu.
Umbria jest to region w centralnej części Półwyspu Apenińskiego nazywany „zielonymi płucami Włoch” albo ich „zielonym sercem”. Jest górzysta i pagórkowata, nie ma dostępu do morza, ale ma dużo lasów, przyjemny klimat, wiele pięknych miast i miasteczek, Jezioro Trazymeńskie, parki narodowe i krajobrazowe. Nie jest tak popularna jak Toskania, ale na pewno równie warta odwiedzenia.
Stolicą regionu jest położona na wzgórzu Perugia. Jednym z jej najbardziej znanych zabytków jest zbudowana w XVI w. Rocca Paolina – ogromna twierdza powstała po stłumieniu konfliktów patrycjuszy i buntu przeciwko nałożonemu przez Rzym podatkowi od soli. Papież Paweł III rozkazał wyburzyć 1/3 miasta – wiele domów, kościołów, licznych pałaców rodowych, by na ich miejscu wznieść znienawidzony przez lud symbol władzy kościoła. Dziś pozostała tylko część twierdzy zburzonej w XIX w., ale nawet ona budzi zdumienie swoim rozmiarem i surowością.
Najwięcej ciekawych i pięknych obiektów historycznych mieści się w centrum przy Piazza IV Novembre. Wśród nich wyróżnia się Palazzo dei Priori – dawna siedziba władz miasta, a obecnie także muzeum malarstwa umbryjskiego. W budynku można zobaczyć piękną Salę Notariuszy udekorowaną w XV przez pochodzącego z Perugii wybitnego malarza Perugino. Stojąca naprzeciwko ratusza gotycka Katedra San Lorenzo skrywa relikwię – pierścień ślubny Maryi. Plac zdobi wspaniała XIII-wieczna Fontanna Maggiore bogato zdobiona rzeźbami.
Perugia zachwyca najstarszymi zabytkami jak na przykład pochodzącymi z III w. pne studnią i bramą etruską czy jednym z najstarszych kościołów chrześcijańskich na terenie Włoch – powstałym w V w. Tempio di Sant’Angelo. Turystów przyciąga też np. renesansowy fresk w kaplicy San Severo, będący spotkaniem artystycznym mistrza Perugino i jego ucznia Rafaela.
Jednym z ciekawszych i piękniejszych zakątków Perugii są Schody Akweduktu i pełniący obecnie funkcję uliczki spacerowej dziś już nieczynny czterokilometrowy średniowieczny akwedukt. Kiedyś był wyrazem mistrzostwa inżynierii swoich czasów prowadząc wodę pod górę za pomocą przewodu pod wymuszonym ciśnieniem.
Perugia to miasto pełne studentów. Stanowią 1/5 mieszkańców i wielu wśród nich ,,erasmusów”. W mieście odbywa się wiele znaczących imprez: Umbria Jazz Festival, Festiwal Czekolady, Festiwal Dziennikarstwa i Festiwal 1416 pełen historycznych strojów i pokazów. To sprawia, że miasto tętni życiem i oferuje wiele atrakcji.
Ciekawostką jest minimetro dowożące pasażerów z odleglejszych dzielnic 25-osobowymi wagonikami. Jadą one po umieszczonej nad ziemią szynie, a bliżej starego centrum wjeżdżają pod ziemię.
Z pewnością miastem bardziej znanym od Perugii jest leżący niedaleko i wpisany na listę UNESCO Asyż, bowiem rocznie odwiedza go 6 mln turystów. Jest drugim po Watykanie najchętniej odwiedzanym miejscem kultu religijnego spośród wszystkich na terenie Włoch.
Na przełomie XII i XIII w. żył tu św. Franciszek, z którym związanych jest wiele miejsc przyciągających do Asyżu nie tylko wierzących. Pierwszeństwo ma z pewnością Bazylika św. Franciszka uważana za jeden z cudów architektonicznych swojej epoki. Składa się właściwie 2 kościołów jeden nad drugim – starszego dolnego, którego budowę rozpoczęto już w 1228 r., czyli 2 lata po śmierci Franciszka i w dniu jego kanonizacji oraz nieco młodszego górnego. Przy ozdabianiu ścian wewnątrz brali udział najwybitniejsi artyści ówczesnych czasów – Cimabue i Giotto. Przy okazji słuchacze mieli okazję posłuchać ciekawostek o autorach wspaniałych fresków. Pod nawą główną znajduje się krypta z grobem św. Franciszka, w której spoczywa od 1230 r. W dawnym kapitularzu znajduje się kaplica relikwii św. Franciszka.
Podczas trzęsienia ziemi 26 IX 1997 r. część fresków uległa zniszczeniu. Wśród 4 ofiar był 22-letni kielczanin Zdzisław Borowiec – franciszkański postulant, który przyjechał do klasztoru 10 dni wcześniej.
Drugim chętnie odwiedzanym w Asyżu obiektem jest Bazylika św. Klary – przyjaciółki św. Franciszka i również założycielki zakonu. Można tu zobaczyć m.in. szklany sarkofag św. Klary i słynny krzyż ze stareńkiego kościoła San Damiano.
Głównym kościołem miejskim jest gotycka Katedra św. Rufina – najstarszy kościół w Asyżu, wzniesiony na miejscu Forum Romanum w miejscu starożytnej świątyni. Tu święci Franciszek i Klara zostali ochrzczeni w jedynej wówczas w mieście chrzcielnicy zachowanej do dziś.
Innymi obiektami, które warto zobaczyć są: główny plac miasta ze starożytną fasadą Świątyni Minerwy z 30 r. pne i śladami starożytności pod powierzchnią placu, pomnik rodziców św. Franciszka i pozostałości jego rodzinnego domu, górująca nad miastem od 800 lat twierdza Rocca Maggiore, piękne uliczki i zaułki miasta, które w dużej części zbudowane jest z bladoróżowego kamienia pochodzącego ze wznoszącej się nad miastem góry Subasio.
W pobliżu Asyżu warto odwiedzić ukryty w lesie na zboczu góry średniowieczny erem w Carceri oraz położoną poniżej miasta Bazylikę Matki Bożej Anielskiej. Wewnątrz niej ukryta jest Porcjunkula – maleńki kościółek, dar od benedyktynów, odbudowany przez św. Franciszka własnymi rękami, a po jego śmierci – miejsce kultu świętego. Obok, pośród zabudowań kościelnych, znajduje się ogródek różany z pierwszą różą bezkolcową naturalnie rosnącą, związaną legendą ze św. Franciszkiem.
Prelekcja wzbogacona była dużą ilością zdjęć, które licznie zgromadzeni słuchacze oglądali z wyraźnym zainteresowaniem.
Małgorzata Kotwica
Zdjęcia: Małgorzata Kotwica
Zdjęcia: Weronika Czerw
